Yangın çıkış kapısına duvar örülmüş
Gülden AYDIN
AKÖREN kız öğrenci yurdunda tabela da hayat belirtisi de görünmüyor. Kapı zilini defalarca çalıyorum, açılmıyor. İçeride üst üste yığılmış döşekler göze çarpıyor. Yerler sentetik halıyla kaplı. İki katlı binanın yangın merdiveni yok. Zemin kattaki pencereler demir parmaklıklı. Yurda komşu evlerde oturanlar, “Aladağ’daki yurtta yangının çıktığı 29 Kasım gecesi buradaki Süleymancı yurdun iki hoca kadını apar topar gitti” diyor. Komşular, yurdun üç yıl önce açıldığını, çevre köylerden gelen orta öğretimdeki kız çocuklarının kaldığını anlatıyor. Öğrenci sayısı 20’yi geçmeyince yurdu son bir yıldır 4-6 yaş grubundaki kız çocukları için anaokulu ve dini eğitim merkezine dönüştürmüşler. Abdülkadir Şahin, Akören Eğitim ve Kültüre Hizmet Derneği Erkek Öğrenci Yurdu müdürü olduğunu, bu yurdu 9 öğrencisi bulunduğu için kapattıklarını anlatıyor: “Evet, burası Süleymancı yurdu. Yangın merdiveninin olmaması hata. Ama erkek yurdunda var” diye konuşuyor.
YERLER SENTETİK HALIYLA KAPLI
Akören köyünün dışındaki üç katlı erkek yurdunda 20 civarında yatılı öğrenci kalıyor. İçerideki görevliler kapıyı açmıyor. Zemin, boydan boya kırmızı sentetik halıyla kaplı. Yurt Müdürü Şahin’in “Var” dediği yangın merdiveni ise adet yerini bulsun diye eklenmiş. Çünkü acil bir durumda üçüncü kattaki öğrencilerin yangın merdivenine erişemesi imkansız. Çıkış kapısı iptal edilmiş, duvar örülerek kapatılmış. İkinci kattan çıkan öğrencilerin, bina ana girişinin üstündeki çıkıntıya yürüyüp kenardaki merdivenden aşağı inmesi gerekiyor. Basamak aralıkları düzensiz, aşağıya doğru eğimli. Üstelik her an kopacakmış gibi sallanıyorlar.
BİRİNDE MERDİVEN STANDART
Kökez köyündeki Özel Posiçi Erkek Öğrenci Yurdu Müdürü Mustafa Göktaş, yangın merdiveninin standartlara uygun olduğunu söylüyor. “Bazı yurtların yangın merdiveni kapısını hırsız girmesin diye kilitliyor ya da kulpunu söküyorlar. Bizimki sadece içeriden kulplu. Dolayısıyla içeriden açılıyor. Kapımız da demir olduğu için ısıya dayanıklı. Geldiğimde yatakhane zemini pos çamı kerestesiyle kaplıydı. Altı ay önce ısıya dayanıklı laminat parke döşendi. Ahşap malzemeleri kaldırıyoruz. Son olayla ilgili değil.”
YURT YÖNETİCİSİ: KIZLARINKİ ALLAH TAKDİRİ
Kıcak köyü yurdunun da kapısı açılmıyor. Bahçesine rastgele atılmış çok sayıda döşek var. Adının Hüseyin olduğunu söyleyen bir öğrenci, kapı önünde duran yangın söndürme tüplerini gösteriyor, “Dün getirdiler” diyor. Binanın arka tarafındaki yangın merdivenine kapı değil, çam çerçeveli pencereden ulaşılıyor. Merdivene çıkıp içeriye baktığımda, pencerenin zeminden oldukça yüksek olduğunu görüyorum. Yangın sırasında ancak bir sandalye bulup üzerine çıkılmadıkça pencereden geçip merdivene ulaşmak mümkün değil. Tam çıkarken gelen dört kişiden ismini söylemeyen yönetici, yangın merdiveni ve Aladağ ilçesinde 12 kişinin yanarak can verdiği Süleymancılara ait yurttaki yangın bahsine sinirleniyor. “Biz Süleymancıyız. Yurtaki kızlarımızın yanması Allah’ın takdiri. Onlar şehit oldu” diyor.